maandag 24 oktober 2016

Lekker Zoet!



























Waar wetenschappers en zelfbenoemde voedselspecialisten bakkeleien over wat nou goed voor je is, zijn de meesten het over 1 ding in ieder geval eens. Veel suiker is slecht. En we weten dat ook allemaal wel, want we worden er dagelijks mee geconfronteerd. In de supermarkt, op Facebook of op een verjaardag door een oom of nichtje die ook ergens wat gelezen heeft.

Door al die prikkels die wijzen naar een algehele ban op suiker kan het niet anders dat er een tegenbeweging ontstaat. En die is al in volle gang. Mede door programma’s als Heel Holland Bakt verwerven na de chef-koks nu ook bekende patissiers een rocksterren status.

In Engeland en Amerika kun je er al niet meer omheen. Van mierzoete ijsjes en milkshakes met de meest gekke toppings (suikerspin!) en ijshoorntjes gemaakt van donuts of wafels. Je kunt het zo zoet en ongezond niet bedenken of het verschijnt in de foodscene van de hippe steden. En er staan urenlange rijen om deze suikerbommen te bemachtigen.

Ook opvallend is dat zoete wijn weer in de aandacht komt. Jonge hippe wijnmakers zetten in op zoet. Zoete wijn mag straks weer, en niet alleen voor bij het dessert.


Nu geloof ik niet dat al deze zoete verleiding de beweging naar minder suiker in ons eetpatroon gaat doen wederkeren. De populariteit van zoet lijkt slechts een tegenhang op de algehele suikerfobie die via alle kanten aangewakkerd wordt. 

Ik verwacht dat er nog wel meer nieuwe of heruitgevonden zoetigheid onze kant op gaat komen. 
En ik klaag niet, want als ik eens wat zoets wil, wil ik ook echt wat lekkers. Mijn favoriet? Dan blijf ik toch bij het Oer-Hollandse gevulde speculaas. Maar dan wel van die echt lekkere.

Leve de vergankelijkheid!

Bijna 10 jaar heb ik voor allerlei voedselproducenten producten ontwikkeld die vooral altijd hetzelfde dienden te zijn. Maar thuis kook ik juist altijd uit de losse pols zonder recept. Wat iedere avond weer in een verrassing resulteert. Dat geeft me veel meer bevrediging. En ik leer er meer van.

Vanaf deze maand ben ik volledig zelfstandig en zet ik mij vooral in om producten te maken die bewust iedere keer anders zijn. Zo werk ik nu aan een serie biertjes, die door een unieke mix van gisten (die voor ieder brouwsel vers uit de natuur worden geoogst) onmogelijk te reproduceren zijn. Ik zie dat juist als iets sterks, omdat er in het leven al voldoende routine en voorspelbaarheid zit. Lang leve de vergankelijkheid!

De uitdaging bij producten die iedere keer anders zijn, zit hem natuurlijk in de opschaling en automatisering. Want kleinschalig met de hand kun je gemakkelijk bijsturen, maar zodra je proces meer geautomatiseerd is, ontstaan er uitdagingen. Toch denk ik niet dat dat een reden is om dan maar eenheidsworst te maken. Ook veranderlijke producten kunnen opgeschaald worden. Wat je nodig hebt is de juiste dosis vernuft, een brok aan kennis en een snufje creativiteit.

Dit artikel verscheen eerder als column in Vakblad Voedingindustrie.